An Introduction to the Jurisprudence of Culture with a Systems Approach: Its Nature, Formation, and Problematic Framework

Document Type : Original Article

Author

PhD. Department of Jurisprudence of Society and Culture, Jurisprudence Center of the Holy Imams (AS), Qom, Iran

10.22081/jsj.2025.76778

Abstract

The primary question of the present research is: Considering culture as a social system, what is the jurisprudence of culture, and how is it formed? Answering this question can serve as a preliminary step toward understanding the relationship between establishment (thubūt) and proof (ithbāt) in religious culture. The aim of this research is to introduce the jurisprudence of culture, its problematic framework, and its approaches. Using a library-based and descriptive-critical method, existing and preferred foundations are examined, and a final framework is proposed and analyzed. In this research, the jurisprudence of culture is introduced through three axes: its nature, formation, and problematic framework. In the first axis, culture is recognized as a social system formed based on human constants (muḥkamāt) and variables (mutashābihāt), and thus it is termed "cultural essence" (nafs thaqāfī). The jurisprudence of culture is the science of deriving rulings related to this subject from detailed evidence (adillah tafṣīliyyah). In the second axis, the requirement of these characteristics in the subject of rulings is the establishment of the jurisprudence
of culture with a systems approach, which is discussed in connection with systemic jurisprudence (fiqh niẓām) and the jurisprudence of culture. In the third axis, ten cultural domains are introduced, including cultural identity, social relations, social communication and media, leisure and lifestyle, subcultures, intercultural communication, art, cultural organization and governance, cultural rights, and cultural economy. Each of these ten domains represents a part of the realization of cultural issues, which are in some way dependent on the meaning and manner of human social life and, by virtue of this dependence, possess a cultural nature. In the relationship between this problematic framework and its nature and formation, two axes in cultural jurisprudence include the jurisprudence of cultural systems and the jurisprudence of cultural management systems. The cultural system is a social system, and the cultural management system is a behavioral system under it, realized in cultural organization and governance. In the course of the discussion, systemic jurisprudence is divided into two general categories: the jurisprudence of social systems and the jurisprudence of behavioral systems, with the latter falling under the former. With this explanation, a general overview of the jurisprudence of culture is obtained.

Keywords

References

قرآن کریم.
احمدزاده کرمانی، روح‌الله (1390). بازاندیشی در فرهنگ و رسانه. تهران: چاپار.
اراکی، محسن (1393). فقه نظام سیاسی اسلام. قم: مجمع‌ الفکر ‌الاسلامی، ج1.
بارکر، کریس (1387). مطالعات فرهنگی، نظریه و عملکرد. ترجمه مهدی فرجی و نفیسه حمیدی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
بک، لس؛ بنت، اندی؛ دسفور ادلز، لورا؛ گیبسون، مارگارت و همکاران (1394). مقدّمه‌ای بر جامعه‌شناسی فرهنگی. ترجمه غلامرضا حدّاد. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
تاوز، روث (1396). درآمدی پیشرفته بر اقتصاد فرهنگی. ترجمه احتشام رشیدی و انسیه ابری. تهران: تیسا.
جنکیز، ریچارد (1394). هویت اجتماعی. ترجمه تورج یاراحمدی. تهران: پردیس دانش.
جوادی آملی، عبدالله (1381). صورت و سیرت انسان در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1390). تفسیر انسان به انسان. تحقیق و تنظیم: محمدحسین الهی‌زاده. قم: اسراء.
دومازدیه، ژوفر (1352). زمان فراغت از دیدگاه تاریخی و جامعه‌شناسانه. ترجمه م. آدینه. فرهنگ و زندگی، شماره 12، ص14-23.
رحمانی، جعفر (1394). مدیریت فرهنگی. قم: المصطفی.
رضائیان، علی (1395). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: سمت.
روجک، کریس (1395). نظریه فراغت: اصول و تجربه‌ها. ترجمه عباس مخبر. تهران: تیسا.
سالارزهی، حبیب‌الله؛ ابراهیم‌پور، حبیب (1391). بررسی سیر تحول در پارادایم‌های مدیریت دولتی: از پارادایم مدیریت دولتی سنتی تا پارادایم حکمرانی خوب. مدیریت دولتی، 4(9)، ص43-62.
صالحی امیری، سید‌رضا (1395). مفاهیم و نظریه‌های فرهنگی. تهران: ققنوس.
طباطبائی، سید محمد (1401). ملاحظات نظری در فقه نظام، تبیین آراء و روش‌شناسی. فقه نظام‌ساز، 1(2)،
ص71-100.
طباطبائی، سیدمحمد؛ آقاجانی، نصرالله (1402). بررسی عوامل و زمینه‌های مشارکت اجتماعی در منابع اسلامی. مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه، 7(14)، ص121-144.
غفاری، غلامرضا؛ نیازی، محسن (1386). جامعه‌شناسی مشارکت اجتماعی. تهران: نزدیک.
فارابی، محمد بن محمّد (1995م). آراء أهل المدینه الفاضلۀ و مضادّاتها. شرح علی بوملحم. بیروت: دار و مکتبۀ الهلال.
قمّی، علی بن ابراهیم (1363). تفسیر القمّی. تحقیق طیّب موسوی جزائری. قم: دارالکتاب، ج1.
کوئن، بروس (1391). مبانی جامعه‌شناسی. ترجمه و اقتباس: غلامعباس توسّلی و رضا فاضل. تهران: سمت.
گرانت، پوک؛ نیوئل، داینا (1395). مبانی تاریخ هنر. ترجمه مجید پروانه‌پور. تهران: ققنوس.
گیدنز، آنتونی (1386). جامعه‌شناسی. با همکاری کارن بردسال؛ ترجمه حسن چاوشیان. تهران: نشر نی.
محسنی، منوچهر (1396). بررسی جامعه‌شناسی فرهنگی ایران. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
هاشمی، سیدمحمد (1393). حقوق بشر و آزادی‌های اساسی. تهران: بنیاد حقوقی میزان.
هال، جان آر؛ جونیتس، مری (1390). فرهنگ از دیدگاه جامعه‌شناختی. ترجمه فریبرز مجیدی. تهران: سروش.
هریس، دیوید (1393). مفاهیم کلیدی در مطالعات فراغت. ترجمه محمدسعید ذکایی و سنا چاوشیان. تهران: تیسا.
Journal of Social Jurisprudence researchs
Volume 1, Issue 1
May 2025
Pages 41-64

Files

Share

How to cite

Statistics